سفرنامه ماژلان (پیگافتا دی لومبارد)
فردیناند ماژلان (Fernão de Magalhães) (۱۴۸۰-۱۵۲۱) دریانورد پرتغالی بود که به دولت اسپانیا خدمت میکرد. او نخستین کسی بود که در جهت غرب با کشتی و از راه اقیانوس آرام از اروپا به آسیا رفت. ماژلان با هدف دور زدن کرهٔ زمین رهبری یک ناوگان اکتشافی را عهدهدار شد.
وی در 12 سالگی نزد برادرش در لیسبون رفت و در دربار شاه جان دوم و ملکه الئونورا به عنوان پیشخدمت مشغول به کار شد. زندگی در لیسبون این فرصت را به او داد تا همراه پسر عمویش فرانسیسکو سرانو ادامهٔ تحصیل دهد و در جغرافیا و ستارهشناسی مهارت یابد و در ۱۴۹۶ میلادی مقام سلحشوری گرفت.
ماژلان تحت نظر پادشاه پرتقال به مراکش رفت اما بجرم تجارت غیرقانونی با مسلمانان محکوم شد. هرچند بعدها تبرئه شد، اما تصمیم به ترک پرتغال و شروع به خدمت برای اسپانیایی ها گرفت. بکمک چارلز اول، پادشاه اسپانیا در سال 1518 از بندر سویل (پایتخت آن زمان اسپانیا) با پنج کشتی جهت اکتشاف به حرکت درآمد.
در آن دوران تجارت ادویه رونق زیادی داشت. مرکز این تجارت جزایر ملوک (معروف به جزایر ادویه) در اندونزی امروزی بود که برای رسیدن به آن کشتیهای اروپایی ناچار به دور زدن قارهٔ آفریقا و پیمودن هزاران کیلومتر راه در اقیانوس هند بودند. روزی نقشهای از آمریکای جنوبی به دست ماژلان رسید. در این نقشه به اشتباه دلتای عظیم رود لاپلاتا به صورت گذرگاهی ترسیم شده بود که از طریق آن میشد به اقیانوس آرام رسید. ماژلان به فکر افتاد که با استفاده از این مسیر و عبور از جنوب اقیانوس آرام آسانتر میتوان به جزایر ادویه رسید. فالئیرو ستارهشناس تبعیدی پرتغالی، ماژلان را در پیشبرد این نقشه یاری داد و یک بازرگان بسیار ثروتمند به نام کریستوفر دِ هارو که مخالف شاه پرتغال بود، حاضر شد وی را از نظر مالی حمایت کند.
بهرحال، ماژلان با 247 نفر و 5 کشتی سفرش را آغاز کرد اما خودش در میانهٔ سفر کشته شد. در نهایت 18 نفر از افراد و ناوگانش با کشتی ویکتوریا توانستند در ۱۵۲۲ میلادی کرهٔ زمین را با موفقیت دور بزنند و به اروپا بازگردند.
نویسنده این کتاب آنتونیو پیگافتا دی لومبارد (ایتالیا) است که در سن 20 سالگی بعنوان نقشه کش جزو 18 نفری می باشد که دور کره زمین را گشتند. اصل کتاب در موزه واتیکان نگهداری میشود.
آنتونیو پیگافتا دی لومبارد